Pasmo biodrowo piszczelowe to gruba struktura powięziowa, która bierze początek w rejonie stawu biodrowego, biegnąc boczną częścią uda oraz kolana, przyczepiając się poniżej stawu – do guzka Gerdyego (kość piszczelowa), głowy kości strzałkowej, wplatając się w troczki boczne rzepki oraz jej boczny brzeg. Na przebiegu pasma, kontaktuje się ono z mięśniem dwugłowym uda.

Funkcją ITB jest stabilizacja boczna oraz rotacyjna kolana.

Autor rysunku: Tomasz Borkowski Źródło: biegającyortopeda.pl

PRZYCZYNY / CZYNNIKI RYZYKA:

Jako czynniki ryzyka najczęściej:

✔ osłabienie mięśni odwodzących staw biodrowy;

✔ zwiększoną koślawość kończyny dolnej;

✔ twarda nawierzchnia;

✔ szybkie zwiększenie objętości treningowej;

✔ nieprawidłowa rozgrzewka;

CHARAKTERYSTYCZNE OBJAWY:

✔ ból bocznej części kolana ( z możliwym najczęstszym występowaniem w zgięciu kolana pod kątem 30 stopni );

✔ ból pojawiający się w trakcie kontaktu stopy z podłożem;

✔ niższe tempo biegu może wywołać większe objawy, niż wyższe tempo biegu,

✔ może pojawić się miejscowy obrzęk.

SPOSÓB LECZENIA:

Pierwszą linią leczenia jest leczenie zachowawcze. Najlepszym wyborem będzie okresowe zmniejszenie objętości treningowej. Następnie warto zadbać o działania przeciwbólowe, takie jak rolowanie pasma biodrowo piszczelowego, mięśni tylnej oraz przedniej grupy uda oraz bocznej części łydki. Dodatkowo dobrym pomysłem będzie zimnolecznictwo ( np. masaż kostkami lodu ). Podczas wizyty u fizjoterapeuty, po przeprowadzonym badaniu terapeuta może zastosować techniki terapii manualnej, igłoterapię lub kinesiotaping.

Kolejnym korkiem będzie wprowadzenie ćwiczeń wyrównujących deficyty siły oraz wytrzymałości mięśniowej, które powinny być poprzedzone testami funkcjonalnymi w celu poprawnego zaprogramowania planu treningowego. Ćwiczenia należy wprowadzać stopniowo, obserwując reakcję organizmu. Należy pamiętać, że wzmacnianie tkanek wymaga zaangażowania oraz zmęczenia, dlatego ilość serii oraz powtórzeń powinna być dostosowana do aktualnego stanu pacjenta.