Tendinopatia ścięgna Achillesa

Ścięgno Achillesa (Achilles tendon – AT) to największe, najgrubsze i najbardziej trwałe ścięgno w ciele człowieka, które umożliwia ruch zgięcia podeszwowego w stawie skokowym (ruch wspięcia na palce). AT jest wspólnym, dystalnym ścięgnem dwóch mięśni – płaszczkowatego i brzuchatego łydki, które swój przyczep ma na guzowatości kości piętowej. Przyczepy proksymalne mięśni brzuchatego łydki i płaszczkowatego, to kolejno: tylna część kłykci kości udowej oraz tylna powierzchnia kości strzałkowej i piszczelowej.

Funkcją ścięgna Achillesa jest transmitowanie sił generowanych przez mięśnie zginające staw skokowy, dodatkowo zapewnia optymalną ruchomość i stabilność stawu skokowego. Jego optymalne funkcjonowanie jest konieczne do prawidłowego chodu, biegu oraz wykonywania innych czynności w pozycji stojącej lub z ruchem stawu skokowego.

Jakie są przyczyny tendinopatii ścięgna Achillesa?

Czynniki, które mogą prowadzić do tendinopatii ścięgna Achillesa to przede wszystkim:

Osłabienie podudzia;

ograniczenie ROM stawu skokowego;

nadmierna pronacja stopy;

deficyty kontroli nerwowo-mięśniowej biodra;

nadwaga.

Bolesne przeciążenie ścięgna Achillesa, często dotyka osoby uprawiające sporty skocznościowe i bieganie, znacznie zaburzając wyniki sportowe. Tendinopatia ściegna Achillesa rozwija się na tle sumujących się mikrourazów i przeciążeń, które zaburzają strukturę ścięgna i w konsekwencji powodują dolegliwości bólowe, obrzęk i zaburzenie funkcji ścięgna.

Niestety, pierwsze objawy tendinopatii rzadko wiążą się z jednoczesnym rozpoczęciem leczenia, dlatego objawy nasilają się z czasem, a struktura ścięgna ulega dalszemu uszkadzaniu. Bardzo istotne jest zatem szybkie reagowanie na pierwsze objawy, co przyczynia się do szybszego ich zniesienia i zmniejsza ryzyko nawrotów. Równie ważne jest kontynuowanie rehabilitacji do momentu uzyskania całkowitego zniesienia objawów zarówno w trakcie czynnosci życia codziennego, jak i aktywności sportowej oraz poprawy w zakresie ogólnej sprawności, jakości życia, biorąc po uwagę również czynniki psychologiczne.

Leczenie tendinopatii ścięgna Achillesa często jest długotrwałym procesem, całkowite wyleczenie może zająć nawet ponad rok, wcześniejszy powrót do sportu, czy zaprzestanie rehabilitacji wiąże się z nawrotami (27%-44% przypadków).

Charakterystyczne objawy tendinopatii ścięgna Achillesa:

Ból zlokalizowany nad guzem piętowym, często pogrubienie, obrzęk ścięgna, zaczerwienienie, ocieplenie;

Sztywność i trudność z poruszaniem się rano oraz po spoczynku, stopniowo utrzymujący się coraz dłużej;

Ból w trakcie uprawiania sportu, pojawiający się na początku lub po dłuższym czasie trwania wysiłku;

Trudność z dopasowaniem obuwia;

Tkliwość palpacyjna;

Osłabienie siły mięśni łydki, sztywność tkanek podudzia, ograniczenie ruchomości stawu skokowego.

Postępowanie, które znajduje najwięcej potwierdzenia w badaniach naukowych to ćwiczenia, które mają prowadzić do mechanicznego obciążenia ścięgna torując jego przebudowę, zniesienie bólu, poprawę siły i wytrzymałości mięśni.

Nie ma złotego standardu co do zastosowania konkretnych form pracy mięśniowej, ćwiczeń, czy obciążeń. Promowany przez wiele lat trening ekscentryczny zastępuje się obecnie połączeniem różnych form pracy mięśniowej: izometrycznej, koncentrycznej i ekscentrycznej, w zależności od aktualnych dolegliwości i ograniczeń.

Proces rehabilitacji w przypadku tendinopatii ścięgna Achillesa można uzupełnić o:
o techniki manualne (w celu zmodulowania dolegliwości bólowych); o zabiegi fali uderzeniowej.

W początkowych etapach leczenia często konieczne jest zmodyfikowanie aktywności, zarówno czynności życia codziennego, jak i aktywności sportowej. Bardzo istotne jest monitorowanie dolegliwości bólowych w trakcie oraz po wykonaniu ćwiczeń. Tak jak w przypadku innych dysfunkcji z grupy tendinopatii, również w przypadku ścięgna Achillesa możliwe jest pojawienie się bólu w procesie rehabilitacji. Poziom dolegliwości, który można bezpiecznie tolerować to 2-3 / 10 w skali VAS. Zmniejszanie się dolegliwości jest sygnałem do progresowania treningu, stopniowo od ćwiczeń statycznych przechodzi się do wdrażania obciążeń dynamicznych.

UMÓW WIZYTĘ.

Oddzwonimy, by ustalić dogodny termin.